Nerwica natręctw (zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, OCD) charakteryzuje się występowaniem nawracających, uporczywych, nasuwających się wbrew woli myśli, natrętnych (obsesji) lub/oraz czynności przymusowych (kompulsji).

Myśli natrętne to idee, wyobrażenia czy impulsy do działania które pojawiają się w świadomości w sposób stereotypowy, nieomal zawsze przeżywane są w sposób przykry, więc osoba chora często próbuje im się przeciwstawić. Chociaż pojawiają się wbrew woli i budzą wewnętrzny sprzeciw są mimo wszystko uznawane za własne myśli.

Czynności przymusowe oraz rytuały to stereotypowe i wielokrotnie powtarzane zachowania mające zapobiegać jakimś mało prawdopodobnym wydarzeniom, które według obaw osoby z zespołem natręctw mogłyby nastąpić gdyby ta osoba zaniechała wykonania tych czynności. Zachowanie to jest postrzegane przez chorego zwykle jako bezsensowne lub niepotrzebne i często próbuje mu się opierać. Niemal zawsze łączy się to z lękiem, nasilającym się przy próbach zaniechania tej czynności.

80% ludzi miewa nawracające myśli lub wyobrażenia bądź też odczuwa wewnętrzny przymus kilkakrotnego powtórzenia jakiejś czynności. Chyba najczęściej występuje sprawdzanie czy drzwi są dobrze zamknięte. Chwilę po sprawdzeniu pojawia się myśl, że może jednak drzwi nie zostały zamknięte na klucz i niepokój połączony z pragnieniem, żeby wrócić i jeszcze raz sprawdzić. Zwykle po 2-3 krotnym sprawdzeniu niepokój mija i pojawia się przekonanie, że drzwi są dobrze zamknięte. W zaburzeniu obsesyjno-kompulsyjnym powtarzanie czynności odbywa się niekiedy w nieskończoność. Często natręctwa dotyczą przesadnej dbałości o czystość. Stosunkowo częstym objawem są też bluźniercze myśli lub wyobrażenia, innym przykładem jest przymus wykonywania czynności takich jak zbieranie czy liczenie.

Żeby rozpoznać zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne , obsesje lub kompulsje muszą występować przez co najmniej dwa kolejne tygodnie.